terug
24-07-2019
24-07-2019
Kermismuntjes, illegaliteit in Tsjernobyl en met hoofddoek op mummies kijken
Al lang stond een bezoek aan Tsjernobyl op mijn lijstje. Alleen gaan is nog geen optie, maar gelukkig wilde Danny er ook heel graag een keer naartoe. We vlogen naar Kiev. Daar aangekomen bevonden we ons toch wel in een andere, vooral ouderwetse wereld. Veel hoogbouw uit de Sovjetperiode die er nogal verlaten uitzag en we zagen ook auto's die wij 40 jaar geleden reden. Het verbaasde ons dat we een brug nog veilig over konden rijden met alle kuilen en bulten in het wegdek. Natuurlijk konden we niets maken van het andere alfabet wat je overal ziet. We moesten een soort van kermismuntjes kopen om met de metro naar het hotel te gaan. De roltrappen waren echt immens. Je stond zo een paar minuten op de roltrap om naar het perron te gaan. Aangekomen bij de metrohalte van het hotel was het een drukte van belang bij de plaatselijke kerk. Blijkbaar was het orthodox Pasen. We zagen allemaal mensen met mandjes met wijn en cake lopen. De vrouwen droegen allemaal een doekje om hun hoofd en hadden een rok aan. Toen we ons hotel hadden gevonden, begon de volgende zoektocht. Danny moest natuurlijk FC Barcelona zien. Het meisje van de receptie heeft heel Kiev afgebeld om een sportcafe te vinden waar ze de wedstrijd lieten zien. Na wel 6 café's gebeld te hebben, vonden we eindelijk een café die de wedstrijd uitzond. Daar aangekomen, bleken ze de zender toch niet te hebben. Danny natuurlijk zwaar teleurgesteld, maar na wat research kon hij toch op de telefoon kijken. Ik was allang blij dat er eten was!
De volgende dag deden we mee aan een free walking tour over de Oekraïnse revolutie van 2014. 's Middags liepen we rond door het Montmartre van Kiev en bezochten we een aantal kerken waar ook weer paasvieringen bezig waren. Ook kon je een kerktoren kopen voor maar € 300. Gelukkig waren alle restaurants gewoon open. We aten bij een Georgisch restaurant waar ze in klederdracht het eten serveerden.
33 jaar en 2 dagen later bezochten we Tsjernobyl waar het grote ongeluk met de kerncentrale plaatsvond. We kregen allemaal een metertje om de radioactiviteit op je lichaam te meten. Blijkbaar word je van een paar uur in een vliegtuig meer bloot gesteld aan radioactieve straling dan van een bezoek aan Tsjernobyl. Natuurlijk zijn bepaalde gebieden wel heel erg besmet. Eerst gingen we naar de 30 kilometer zone. Daar bezochten we huizen. Er stonden geen meubels meer in, maar er lag wel een hoop rommel en het behang krulde van de muren. Ook bezochten we een verlaten winkel, een theater, peuterspeelzaal en zagen we dat alles dicht was gegroeid met bomen. Voordat we gingen lunchen in Tjsernobyl, reden we nog langs een standbeeld van Lenin. Dit was een van de weinige standbeelden die nog van Lenin over waren. Ook zag je overal communistische symbolen. In het stadje Tsjernobyl woonden nog mensen. Zij werkten nog bij de kerncentrale, in het ziekenhuis, in de catering of bij de brandweer.
We vervolgden onze reis naar de 10 kilometer zone. Opeens stonden we bij de kerncentrale! De geigerteller gaf geen hoge hoeveelheid straling aan. De sacrofaag die er nu 2 jaar omheen staat, bleek te werken!
Daarna gingen we naar de bekende spookstad Pripjat. Heel interessant om in zo’n verlaten stad rond te lopen. Daar vertelde onze gids dat de mensen pas 36 uur na de explosie werden geëvacueerd. In 3 uur tijd evacueerden ze 55.000 mensen met wel duizend bussen. Zwangere vrouwen moesten verplicht abortus ondergaan uit angst dat het kind met een afwijking werd geboren. Veel van de mensen die aan de straling waren blootgesteld zijn later aan kanker of hartfalen overleden. Er waren ook liquidators, dit waren mensen die hielpen bij het opruimen van de ravage bij de kerncentrale. De helft van deze mensen die de eerste dagen meehielpen met het beperken van de gevolgen van de ramp, waren binnen een paar dagen dood. We liepen door het verlaten stad rond en bezochten het nooit geopende (!) pretpark, het stadion en de grijper van de kraan waarmee de geëxplodeerde reactor mee is ontmanteld. Bij die laatste sloeg de geigerteller natuurlijk wel heel erg uit.
De dag van tevoren hadden we al een mail gekregen dat we in Pripjat niet de gebouwen in mochten. Onze gids was nogal avontuurlijk. We gingen naar appartementen die iets meer afgelegen waren. Daar mochten we naar binnen om te gaan kijken. Heel vet! Er stond soms nog een kast of een bed en een hoop rommel. Niet iedereen kwam op de afgesproken tijd terug en toen kneep ze hem wel een beetje!
Na dit bezoek gingen we naar Tsjernobyl 2. Dit was een geheime installatie van de Sovjet Unie om eventuele raketten van het Westen op te sporen. Het was een bizar hoge constructie. De chauffeur vertelde dat hij de meer dan 100 meter hoge installatie illegaal had beklommen. Levensgevaarlijk! Aan het einde van de excursie, moesten we in een apparaat gaan staan om te kijken of we niet te veel straling hadden gevangen. Het is zo raar, want je merkt helemaal niets van eventuele te hoge dosis straling. Iedereen kwam door de test. Bij terugkomst vroegen we de gids nog voor een leuk Oekraïens restaurant. We kwamen aan maar er waren geen gasten. We vroegen of we goed zaten en toen vroeg de meneer aan een soort balie om het wachtwoord van het restaurant. We waren wel verbaasd, want daar had ze niks over gezegd! We moesten een kaartje in het Oekraïens lezen en mochten naar binnen. Het eten was zoals overal heel goedkoop en daardoor hadden we alles besteld wat los en vast zat. Van oesters tot Oekraïense soep en Danny die twee toetjes naar binnen heeft gewerkt. We hebben echt veel gegeten in Kiev. Het was zo goedkoop en zo lekker!
Onze laatste dag besteedden we bij het holenklooster. Een groot complex waar we ook grotten in gingen om mummies te zien. Met een sjaal op mijn hoofd en kaars in de hand liepen we stapje voor stapje langs de mummies waarbij mensen een kus gaven op de glasplaat waar het mummielichaam onder lag. Na ons weer volgevreten te hebben en een kleurplaat te hebben gekleurd die als placemat diende, gingen we naar het Tsjernobyl museum. Dit was ook interessant, maar de echte excursie was veel waardevoller. Echt een aanrader!
Deel nu: