terug



24-07-2016

Luizen, hanenkammen en Wally is gevonden!

Op de liftwikipedia hadden we gekeken waar we het beste konden gaan staan om van Hannover naar Hamburg te liften. Toen we in de tram stonden met onze bordjes viel het ons op dat mensen echt kijken alsof we vies zijn en luizen hebben. Blijkbaar is dat het stereotype van backpacks en liftbordjes! We moesten vol bepakking zo'n half uur lopen naar een tankstation aan de snelweg. We wilden eerst naar Bergen-Belsen, het concentratiekamp, gebracht worden. Dat was zo geregeld; de tweede meneer die we aanspraken wilde voor een snoepzakje wel rijden! Althans daar kwam hij later achter dat hij die kreeg. Hij dropte ons bij een afslag. Na daar 5 minuten gewacht te hebben, werden we meegenomen door een busje met verstandelijk gehandicapten. Zij gingen toevallig ook naar het concentratiekamp. Bergen-Belsen was heel indrukwekkend; Een mooi museum met een hoop foto's en het kamp zelf met enorm veel massagraven. Ook lag er een graf/gedenksteen voor Anne en Margot Frank. Na een aantal uur rondgekeken te hebben, gingen we weer met onze bordjes langs de kant van de weg staan. Nog geen tien minuten later, stopte er een automobilist die het leuk vond om lifters mee te nemen, zodat hij niet elke keer naar de radio hoefde te luisteren! Hij zette ons af in een voorstad van Hamburg en daar hebben we de bus gepakt naar het centrum. We waren kapot.. En het regende dus hebben we vriendjes gemaakt bij een Italiaans restaurant waar we nog een drankje kregen van de ober. Eigenlijk waren we ook aan het wachten op respons van onze couchsurfer. Hij zou tot 6 uur werken, maar hij reageerde maar niet op onze app. Om half 7 besloten we te bellen; voicemail. Dan maar gewoon naar zijn huis! We wisten zijn huisnummer niet, dat was alleen een beetje jammer! In de tram nog maar een keer gebeld en de voicemail ingesproken. Toen kwam Meagan met het briljante plan om toch het nummer maar nog eens te controleren. Ja hoor, verkeerde nummer! Maar even een sorry-appje gestuurd naar onze onbekende gestalkte! Onze host leek echt op Wally van die zoekplaatjes. Hilarisch! Net zoals de kennismaking... Die vond namelijk plaats na tien minuten lopen. Wally (Bjorn) was namelijk aan het bellen. Tijdens de wandeling pikten we nog een geocache op. Je zag hem ongemakkelijk kijken. Hij zal wel gedacht hebben dat we in de bosjes wilde plassen. Tijdens een boterhammetje 's avonds en een ontbijt 's morgens kwamen we erachter dat Wally heel graag monologen hield. Er was niet tussen te komen! Maar hij was ook lief hoor, had reisgidsen van Hamburg op onze kamer liggen (waar we trouwens in een mega groot bed sliepen) en hij had 's morgens verse laugenbrötchen gehaald. De volgende ochtend dropten we onze spullen bij onze volgende host in Hamburg. Daarna de stad in. Helaas begon het te regenen en hebben we een boottocht gedaan en wat gegeocached. Ook eentje in een tunnel die onder de rivier de Elbe doorliep. Na een paar cocktails gingen we op weg naar een Duits bandje waar onze host ons voor had uitgenodigd. Weer in een heel andere subcultuur terecht gekomen. We stonden namelijk tussen mannen met hanenkammen, een vrouw die wel een pony, bakkenbaarden en een staart had, maar voor de rest geen haar en een volwassen vrouw met twee staartjes en een minihoedje op. We pasten dus echt in het plaatje... Not! Maar het was super local-style, dus een leuke ervaring. Naderhand was de sfeer buiten nogal grimmig door de linkse punkers; demonstraties, vuurwerk en heel veel politie. De volgende dag zijn we een ontbijtje gaan scoren met onze host en hebben we een stadswandeling gedaan. Lekker toeristisch! Voordat we begonnen nog een biertje gedronken in de zon met uitzicht op een mooi bouwvakkersdecolleté. Natuurlijk hebben we dat moment niet zonder foto voorbij laten gaan. De stadstour, met als gids een Ier die nog geen half jaar in Hamburg woonde, was erg leuk. De wandeling duurde maar liefst 3,5 uur. Beetje too much, maar met de grappige gids was het goed uit te houden. Een aantal Aziaten die de hele tijd met een doos aardbeien en druiven meeliepen, vonden dat iets minder en haakte af. Morgen vervolgen we ons avontuur naar Kopenhagen. Deze rit duurt normaal 4 uur, we zijn benieuwd hoe lang wij erover doen!