Welkome verrassing, rupjesspuug en vallende ster

Nadat we de tent hadden opgezet aten we weer heerlijke; dit keer een pie met aardappelpuree, gehakt, groente en kaas eroverheen. Daarna doken we vroeg onze tent in, want de wekker ging om 4:30 uur. De volgende dag zouden we namelijk een gehele dag in een 4x4 op gamedrive gaan. 

Na nog niet heel lang onderweg te zijn, kwamen we al een hyena tegen. Die stak zo de weg voor ons over. Heel tof, want die stond bovenaan mijn lijstje om te spotten. Alsof hij het wist, want het was ook nog eens the spotted hyena!

We zagen ook een groep flamingo’s, een jankende jakhals een stel gnoe’s oftewel wildebeest. Hij doet zijn naam eer aan, want hij ziet er nogal verwilderd uit. Al is hij wel een onderdeel van de gracieuze antilopen familie. 

Natuurlijk zagen we ook de gebruikelijke zebra’s, giraffen, verschillende antilopen en vogels. Maar we zagen ook een luipaard onder een boom en een vrouwtjes leeuw net toen het onweer losbarstte!

We verbleven nog een nacht in Etosha. Toen we bij de camping aankwamen, stond er een grote verrassing klaar! Onze tenten waren namelijk al opgezet! Blijer kon je me op dat moment niet maken. Daarom had ik ook tijd om mijn beste beentje voor te zetten en te helpen met koken. Na wel 20 paprika’s in kleine stukjes te hebben gesneden en 2 zakken wortelen schoongemaakt te hebben,  stond het eten niet veel later op tafel. Iedereen dook vroeg zijn tent in, want het spotten en gehobbel tijdens de gamedrive kostten veel energie. Na 40 minuten geslapen te hebben, werd ik wakker van de enorme harde knallen van het onweer en de regen. Gelukkig duurde dit niet al te lang. 

Om 5 uur moesten we weer opstaan, zodat we vroeg de dieren konden spotten. Deze keer gingen we met onze eigen truck eropuit. Het eerste uur zagen we alleen maar niks en wat struikjes. Je kon wel zo ver kijken totdat je de horizon zag. Het park is echt enorm groot. Zeker vergelijkbaar met de helft van Nederland. Iedereen kakte een beetje in, totdat een groepsgenoot uitriep dat ze twee leeuwen zag! Het waren ook nog twee mannetjes. Heel indrukwekkend! Ook kwamen we nog een familie van struisvogels tegen. Na een tijdje stopten we bij onze campingplaats voor een toiletbreak. Een aantal groepsgenoten waren niet mee met de gamedrive en lagen lekker bij het zwembad. Dat zag ik ook wel zitten. En ik niet alleen! Veel waren wel toe aan even een relax momentje en even onthaasten. Na 2 uurtjes kwam de rest van de groep weer terug en lunchten we samen voordat we naar onze slaapplek voor de komende nacht gingen. In de bus kreeg ik nog rupsenspuug op me, omdat het rupsje op mijn topje het niet leuk vond dat ik hem eraf wilde hebben.

Die plek was een beetje een tegenvaller. Het was namelijk bloedheet en de camping had een rotsachtige bodem en geen schaduw. In het beloofde zwembad zat geen water. Het heeft wel een uur geduurd voordat het duidelijk was of we er wel of niet zouden blijven. Er was namelijk nogal wat ontevredenheid. Ik vond het wel meevallen; er was namelijk wel een douche en wc. Iets wat we op de volgende camping niet zouden hebben. Ik was dus al lang blij. Het lijkt erop dat ik nog eens een echte kampeerder ga worden! 

De gids denkt in oplossingen. Sommige gingen namelijk een farm bezoeken met wilde dieren. De overige mensen konden daar gebruik maken van het zwembad. Het was er heerlijk; ze hadden zelfs schaduw en goeie wifi! Dat was wel lekker nadat we onze tent in de brandende zon hadden opgezet. ‘s nachts kon ik de prachtige sterrenhemel zien vanuit mijn tent en werd ik nog een keer wakker door de mooie maan die zo mijn tent in scheen.

Na weer een lange rit kwamen we aan in Spitzkoppe. Een enorm mooi natuurgebied dat heel erg lang geleden ontstaan is door een vulkaanuitbarsting. We kregen een korte rondleiding door een voormalige bosjesman. Hij liet ons de tekeningen zien die zijn voorouders 3000 jaar geleden hadden gemaakt om te communiceren met elkaar. Ze tekenenden bijvoorbeeld een neushoorn of een struisvogel gemaakt van okrazand en dierenvet om aan te geven waar die te vinden zijn om op te jagen. Hij noemde de tekeningen het facebook van vroeger.

We zetten onze tent op tussen de bergen. Het was prachtig! Er was geen douche en geen fatsoenlijke wc, maar het uitzicht maakte alles goed! We liepen nog een rots op van waaruit we een prachtige zonsondergang konden zien. 

Omdat er helemaal geen licht uit de omgeving kwam, zagen we een prachtige sterrenhemel! Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien! En als kers op de taart, zag ik ook nog een vallende ster!

Helaas moesten we deze mooie plek ‘s ochtends alweer verlaten. Net zoals de andere dagen, kwamen we onderweg bijna niemand tegen. Het landschap was ook helemaal leeg. We reden namelijk door de woestijn, de weg zelf wás de woestijn, naar de kust. Daar stopen we bij een pelsrobbenkolonie. De geur vertelde dat we waren gearriveerd! Je kon heel dichtbij komen en er lagen ook mega veel baby’s overal. De gids had al aangekondigd dat er ook wel wat dode zeerobben lagen. In eerste instantie dachten we dat het één groot babypelsrobbenkerkhof was, maar toen we goed keken, zagen we heel veel baby’s gelukkig ademden. Helaas waren er ook een aantal geplet en overleden. Dat was heel zielig en een beetje luguber om te zien.

We stopten ook nog bij een scheepswrak voordat we in Swakopmund aankwamen. Ik zag er al een aantal dagen naar uit om in deze stad te verblijven. We hadden hier namelijk tijd om onze eigen dag zelf in te vullen en, niet onbelangrijk, we sliepen in een bed! Ik had mijn eigen kamer met badkamer en dat voor twee nachten! Heerlijk om even op te laden en bij te slapen. Ik voelde me weer meer echt mens! Ook fijn om voor het slapen gaan nog iets te drinken, want als ik nu op moest om te plassen ‘s nachts was dat helemaal niet erg!