Tempelpret, lijkaanschouwing, teennagelmassage en blindenmassage

De nachtbus in Vietnam vond ik al super fijn, maar die in Cambodja was nog beter! Het leek alsof je niet eens een bus instapte, maar eerder een slaapkamer. Aan beide kanten van het gangpad had je boven en beneden bedden. Lekker slapen, was dus wel gelukt! Net voordat ik de bus instapte ontmoette ik een Duits meisje, Helena. Zij had zich minder goed voorbereid, want ze wist niet dat ze in een klein tweepersoonsbed sliep naast een local! Dat had ik dus goed bekeken met mijn eenpersoonsbed! 
Toen we uit de nachtbus kwamen en in Siem Reap waren gearriveerd, bleek dat onze hostels heel dicht bij elkaar lagen. Een tuctuc bracht ons ernaartoe. De man vroeg of we hij ook onze chauffeur mocht zijn voor als we de tempels wilden bezoeken. Hij gaf ook eerlijk toe, dat hij heel graag wilde werken, dus dat we hem iets moesten laten weten als we wilden. Ook was over de prijs nog te onderhandelen, vertelde hij. We gunden het de man en kozen ervoor om hem ons te laten brengen. Natuurlijk in het hostel even nagevraagd of we wel een goede prijs betaalden. Na een ontbijt van Cambodiaanse noodlesoep te hebben gegeten en over een markt gestruind te hebben, ben ik nog even een tukkie gaan doen en daarna in het zwembad geplonsd. Om half 5 kwam onze tuctucdriver ons ophalen om de zonsondergang te bekijken. We hadden hoge verwachtingen, want we dachten dat hij ons naar een punt ging brengen waar we de bekende Ankor Wat zouden zien. Het bleek dat we op een of andere tempel werden gedropt waar we de zonsondergang kregen te zien met uitzicht op een stel bomen. Het was nogal een tegenvaller, maar we vonden het ook wel weer hilarisch. Daarna zijn we naar de nightmarket gegaan. Die bleek heel gezellig en sfeervol te zijn. Mijn oog viel op het eten van krokodil. Dat moest ik natuurlijk proberen! Het smaakte een beetje naar kip. Na nog wat geshopt te hebben, gingen we vroeg naar bed, want de volgende morgen zou onze tuctuc chauffeur al om half 5 klaar staan. 

Midden in de nacht kreeg ik een berichtje van Helena. Ze had zich nogal zorgen gemaakt om haar gezondheid en had besloten om zich te laten nakijken in het ziekenhuis. Ze was pas om 2 uur ‘s nachts terug in het hostel. Ze besloot dus om niet mee te gaan naar de tempels. Ik was wel klaar om de zonsopgang bij Ankor Wat te zien. Het was echt prachtig! Het gebied rond Siem Reap bestaat uit 126 hectare aan tempels Ik wilde alleen de hoogtepunten zien, aangezien ik al geen grote fan van tempels ben. Maar dit is het grootste tempelcomplex ter wereld, dus die moet je toch wel zien! De volgende tempel die ik bezocht was er een met veel gezichten. De laatste was bekend van Lara Croft, Tomb Raider. Deze was heel bijzonder, want door de tempels heen groeide bomen. De wortels baanden zich een weg door de tempel naar de grond. Tussendoor had ik natuurlijk honger gekregen. De tuctuc-chauffeur bracht me naar een plekje. Hij had me al voorbereid dat het duur was om te eten rond de tempels. Als je anders $3 betaalde voor een maaltijd, was het nu $7. Ik zei dat ik het wel duur vond en ik kreeg $2 korting! Ik vroeg de chauffeur ook nog naar zijn familiegeschiedenis onder de Rode Khmer. Hij vertelde dat zijn familie in het regime van de Rode Khmer zat. Er waren wel twee familieleden die waren overleden, doordat ze op het platteland moesten werken en bijna niets te eten kregen. Ook vertelde hij dat het een paar jaar geleden beter verdiende als tuctuc-bestuurder. Hij verdiende toen $300 per maand. Nu zo’n $180. De vele Chinezen en Koreanen die het land bezoeken, gaan allemaal met bussen naar de tempels, waardoor er minder werk is voor de man. Toch moet hij 3 kinderen onderhouden. 

Toen ik weer terug in het hostel kwam, heb ik weer een beetje geslapen en bij het zwembad gelegen. Helena was ondertussen ook weer terug en ze nodigde me uit om met een paar mensen van haar hostel samen te eten. Daarna besloten we om wat te gaan drinken in ‘pubstreet’. Met het Britse meisje, dat samen met haar vriend aan het reizen was, heb ik super hard gefeest. Een Canadees met wijde olifantenbroek, die er ook bij was en ook weer niet vies was van een jointje, vertelde dat hij een briljante uitvinding had. Hij verloor namelijk altijd zijn sleutels. Daarom had hij bedacht dat hij in het pootje van zijn zonnebril een gat wilde hebben. Dat had hij ergens laten maken. In dat gat kon hij dan zijn sleutels van het hostel aanhangen! Dus hij liep met een zonnebril met sleutels eraan vast. Hij noemde het sunkeys. Wie weet wordt het ooit een groot succes! Toen we naar huis wilde gaan, was dat lastig, want op straat waren ook nog allemaal mensen aan het dansen. Wij moesten natuurlijk meedoen. Na de macarena zijn we naar huis gegaan!

Tijdens mijn laatste dag in Siem Reap, Cambodja heb ik samen met Helena een massage genomen. Het was nogal een bijzondere massage. Sowieso zaten de twee masseurs constant tegen elkaar te praten en af en toe stelden ze ons een vraag. Op een gegeven moment zette het meisje haar voet tegen mijn dijbeen om het te rekken. Ik hoorde iets en het was wat ik vermoedde… ze zat aan haar eigen teennagels te peuteren! Ik keek op, met waarschijnlijk een verontwaardigde blik en op dat moment stopte ze gelukkig! Die middag hebben Helena en ik bij het zwembad doorgebracht, totdat het tijd was voor mij om naar het vliegveld te gaan om weer terug naar Hanoi te vliegen. 

Mijn laatste dag in Hanoi besloot ik te besteden aan het onder andere zien van een lijk! Om half 8 nam ik de lokale bus naar het centrum van Hanoi. Dat was nog zo’n anderhalf uur, omdat ik een hostel dichtbij het vliegveld had gezocht. Toen ik naar de bushalte liep begroetten iedereen mij en kinderen kwamen blij naar me toe om te zwaaien. Blijkbaar zagen ze hier niet zo vaak een buitenlander. De bus kostte maar €0,40! Aangekomen bij de bushalte in Hanoi, was ik me even aan het oriënteren, totdat er motortaxi voor mijn neus stopte. Hij bracht me naar het Ho Chi Minh mausoleum. Daar lag Ho Chi Minh dus opgebaard. Blijkbaar wilde hij gecremeerd worden, maar hij is zo’n grote held in Vietnam dat ze hem toch hebben opgebaard. Bij het mausoleum lag ook zijn residentie. Vervolgens ben ik naar het gevangenismuseum geweest. Dit was gebouwd door de Fransen. Ze waren nogal bruut in de gevangenis, want er was zelfs een guillotine aanwezig. Er zaten in die tijd vooral politieke gevangen, communisten die onafhankelijk wilden in hun land. Er waren veel Vietnamezen ontsnapt en ze probeerden in de gevangenis hun communistische strijd door te voeren. Toen de Amerikanen in Vietnam waren, gebruikten de Vietnamezen de gevangenis om hen op te sluiten. In de lonely planet had ik gelezen dat er in Hanoi een massagesalon was waar blinden de massages gaven. Na de massage van de vorige dag, kon ik wel een goede gebruiken en het leek me wel een mooie ervaring. Het leek ook echt alsof het meisje veel meer gevoel legde in de massage. Alsof ze veel meer écht voelde. Dat was mijn laatste dag van mijn rondreis door Vietnam en Cambodja! Morgen het vliegtuig terug naar huis!