Rennend achter dieven aan, wie krijgt de rugzak en bewegend haar

Na lekker geluncht te hebben, ging ik naar het strand. Er lagen met uitzondering van twee meisjes verder geen mensen op het strand. Ik ging bij hen in de buurt liggen, ook omdat je daar lekker op het gras lag. Ik kwam met de Deense meiden, beide Mille genaamd in gesprek. Het was super gezellig en met een van de meisjes ging ik een ijsje halen 5 meter verderop. Ik vroeg de andere Mille om op mijn tas te letten. Ze zat er letterlijk voor. Nog geen 30 seconde later kwamen we terug en zag ik mijn tas nergens! Ik vroeg aan Mille waar die was. Aan haar ogen zag ik dat zij die niet bij haar had gepakt. Ze wees een kant op, omdat ze toen pas besefte dat de twee jongens die al blijkbaar de hele tijd om ons heen hingen daar naartoe waren gelopen. Ik rende die kant op, maar ik had geen idee waar ik naartoe rende. Schreeuwend rende ik zo hard als ik kon. Op een gegeven moment zag ik in de verte mannen rennen met een zwarte tas. Ik bleef rennen en roepen, zodat mensen hen misschien tegen gingen houden. Dat gebeurde ook! Blijkbaar had een man het zien gebeuren vanaf zijn auto en is meteen achter de mannen aan gaan rennen. Toen ik bij ze aankwam, verzamelden er zich al snel zo’n 20 man. Helemaal in paniek keek ik of ik al mijn waardevolle spullen nog had. Ik wist bijna niet meer wat ik allemaal bij me had. Hyperventilerend liep ik met de mannen en de dieven terug. De mannen sloegen de dieven keer op keer. Ik had zelf ook zo graag willen uithalen! We gingen naar een kamertje waar de politie kwam. De politie schopte de daders tegen hun hoofd en ging met hun schoenen op hun voeten staan. De dieven, 18 en 23 jaar, keken mij steeds zielig aan en smeekte mij om geen aangifte te gaan doen. Ik ben verbaal helemaal los gegaan!
De daders:

Vervolgens ging ik samen met de twee Deense meisjes naar de toeristenpolitie. Daar kwam ook mijn held nog even kijken die de twee daders had gepakt. Ik was hem super dankbaar natuurlijk. Gelukkig had ik mijn sleutelhangerklompjes bij die ik graag uitdeel als iemand super aardig is geweest. (Zie titelfoto, rechts is de held!) De daders zaten in dezelfde ruimte als ons gehandboeid vast aan de muur. Heel gek! Daarna moesten we naar het officiële politiebureau. Ook daar zaten de daders weer in dezelfde ruimte en ze bleven maar smeken. De politie wilden mijn rugzak daar houden als bewijs voor de diefstal! Ze zouden de dag erna namelijk al naar de rechtbank gaan. 14 dagen cel konden ze krijgen. Ik vertelde natuurlijk dat ik mijn tas niet ging afgeven. Ik was blij dat ik hem terug had met de inhoud waaronder mijn telefoon, ereader en geld. Daarna zeiden ze dat ik de inhoud kon houden, maar dat ze wel de tas wilde. Ook dat was ik niet van plan. We moesten naar de hoofdofficier. Deze man sprak gelukkig goed Engels. De conclusie was dat ze iets van bewijs nodig hadden. Ik had onderhandeld dat ik wel wat spullen daar zou laten, zoals een haarbandje, zakdoekjes, wat nootjes en desinfectiemiddel. Dat kon ik wel missen! Daar ging hij mee akkoord. Toen ik weer naar de gewone politieman moest, probeerde die toch mijn tas te krijgen. Hij kwam aanzetten met een of andere vage rugzak. Na drie uur stonden we weer buiten. Snel ook, want op een gegeven moment waren we bang dat de politie ons daar wilden houden en dat we dan ons vrij moesten kopen. De vader van een van de meisjes kwam met dit corruptieverhaal. Gelukkig was alles nu geregeld en zijn we lekker ergens gaan eten. Slapen ging iets minder, omdat ik de gedachte en beelden maar moeilijk kon loslaten.

De volgende dag ging ik naar Anuradhapura, deze naam kan ik nog steeds niet goed uitspreken! De man van mijn guesthouse had me gratis met zijn tuktuk afgezet bij een kantoortje van de bus. Bijzondere man zat daar. Hij maakte me constant bang met zijn verhalen over vrouwen die niet alleen zouden moeten reizen in Sri Lanka. Ook vertelde hij dat hij Hindoe was, maar eigenlijk Christen wilde worden, omdat hij dan meer dagen naar de kerk zou kunnen in vergelijking met de dagen naar de tempel. In de bus richting de stad heb ik de hele rit gekletst met een Brits koppel die een wereldreis gingen maken en elkaar in de Britse marine hadden leren kennen. We besloten ook om daarna nog wat te gaan doen. Het werd een tempeltour. Suus, een Nederlands meisje uit mijn hostel ging ook mee. We bekeken wat tempels en hadden een mooi uitzicht op het landschap. Vervolgens zijn we nog samen gaan eten. Zo goedkoop hier. Voor €1 of €2 heb je hier al gegeten!

Na lekker geslapen te hebben op mijn slaapzaal, waar niemand anders lag ben ik gaan ontbijten met Suus. Ik vroeg aan iemand van het hostel hoe laat de bus naar mijn volgende bestemming zou gaan. Ik bleek nog maar heel even te hebben, voordat de laatste bus ging. De man vond mij nogal bijzonder, omdat ik blijkbaar mijn haar kan bewegen als ik mijn wenkbrauwen optrek! Hij wilde het filmen! Hij vertelde dat je dan leiderscapaciteiten hebt. Ik zag het maar als een compliment. Ook las hij mijn hand. Heel random allemaal!