terug
25-03-20168 uur hiken, bejaardensoos en een uitgestorven oud en nieuw
De volgende stad stond alweer op de planning; Puerto Natales. Ook in Chili gelegen. Die middag van alles geregeld voor mijn dagreis naar het nationale park,Torres del Paine. Enorm veel eten ingeslagen voor mijn trip die zeker zo'n 16 uur gingen duren in totaal en dat met mijn hongergevoel! Bovendien was het natuurlijk ook bijna oud en nieuw en dan is alles dicht. Ook nog een bezoekje aan het politiebureau gebracht, want ik was mijn inkomstbewijs van Argentinië naar Chili kwijtgeraakt. Ik moest over een paar dagen toch weer de grens over. Zo geregeld, in het Spaans nog wel! Ik denk dat ze daar heel veel toeristen krijgen, die het bonnetje dat lijkt op een supermarktbonnetje kwijtraken. Kleine moeite dus. Bijna iedereen die hiernaartoe komt, gaat minstens 4 dagen hiken. Dat betekent dus met alle kampeerspullen de berg op en dat vier dagen lang. Mij niet gezien! Ik ben al helemaal geen kampeerder en heb nog altijd vakantie! Ik ben voor de eendaagse trekking gegaan. Toen ik aankwam bij het startpunt, vroegen twee Chileense jongens of ik een foto wilde maken. Mijn vraag aan hen was natuurlijk welke kant ik op moest, zodat ik niet meteen al ging verdwalen! Ze zeiden kom maar met ons mee! Dat was dus snel vrienden maken! Eentje sprak gelukkig redelijk Engels. De andere sprak bijna alleen maar Spaans tegen me. Ik had al duizend keer gezegd dat ik er echt niks van verstond, maar hij bleef volhouden. De jongen die redelijk Engels sprak, vertelde me dat hij homo was, maar dat zijn vriend dat niet mocht weten. In Santiago, de hoofdstad van Chili zijn ze redelijk open minded, maar niet overal. Het was echt een lieverd. We kwamen erachter dat we in hetzelfde jaar en op dezelfde dag geboren waren. Hij vond dat echt helemaal geweldig en kon er maar niet over ophouden. De uitzichten die we tegenkwamen, waren echt niet vast te leggen op foto's. Echt geweldig. En wat een leuke sfeer was er tijdens de wandeling. Het was echt druk met toeristen, maar iedereen was zo vriendelijk en maakte een praatje. Na zo'n 2,5 uur kwamen we aan op een campingplaats. Daar zette de jongens hun tent op. Zij bleven namelijk 1 nacht slapen. Vervolgens ging onze weg verder naar boven. Het laatste stuk was klimmen en klauteren over rotsen, maar wat was het de moeite waard. Ik heb al veel gezien, maar het uitzicht op de Torres del Paine, was toch een van de mooiste uitzichten tot dusver. Ik kon niet heel erg lang van het uitzicht genieten, want ik moest nog helemaal terug. Ik liet de jongens dus achter en zette mijn terugtocht in. Flink tempo erop, want ik moest de laatste bus halen, terug naar de stad! Inmiddels flinke hoofdpijn gekregen, maar ik moest en zou beneden komen. Uiteindelijk zo'n 8 uur later had ik de hele tocht gedaan. Voeten en benen waren dood, hoofd knalde uit elkaar, maar het was echt super leuk. Tegen 11 uur kwam ik aan in het hostel. Een lekkere douche gehad en daarna snel het bed in, want de volgende morgen zou ik meegaan met een bustour. Dan zag ik toch nog meer van het park, dan alleen tijdens de wandeling. Ik bleek terecht te zijn gekomen bij een bejaardensoos! Ik was veruit de jongste! We stopte op verschillende plekken en ook hier was het weer zo geweldig. Je voelt je hier echt nietig en maar een klein poppetje dat op de aarde rondhuppelt. Prachtige bergen, gletsjers, meren, ijskappen, grotten, watervallen, noem maar op! Samen met een Oekraïense jongen de wandelingen gedaan die bij de tour hoorden. Al twee dagen had ik super veel geluk met het weer. Ze zeggen namelijk dat je hier vier seizoenen hebt in één dag! Ik heb alleen maar het lenteseizoen gehad, lekker temperatuurtje en alleen maar zon. Om 8 uur 's avonds was ik weer in het hostel en het was oudjaarsavond. Tijdens mijn hike, had ik drie Engelse meisjes opnieuw ontmoet. Ik was hen al tegengekomen in Ushuaia. Ze nodigden me uit om samen in een bar oud en nieuw te vieren. Om half 12 hadden we afgesproken. Maar ik heb geen meisjes gezien! Ik deed de deur open en toevallig kwam ik Stijn, Nederlandse jongen die ik al eerder had ontmoet tegen. Er was ook nog een vrouw die met de bustour mee was en zo leerde ik weer andere kennen. Om 12 uur was het druk en om kwart over 12 was iedereen weer weg! Ook geen vuurwerk, helemaal niets! Ik was overgebleven met een andere Nederlandser, Tom. We waren opzoek naar een ander barretje of discotheek, want we dachten dat iedereen daar wel zou zijn. Er was echt helemaal niets te doen! We waren naar wat kroegjes gegaan, maar daar was niemand! Blijkbaar kwam iedereen pas na 2 uur, maar ook na die tijd heb ik geen toeristen of locals gezien! Tijdens onze zoektocht kwamen we nog een Frans en Amerikaans koppel tegen die ook op zoek waren naar een feestje. Ergens in een leeg restaurant maar naar binnen gegaan en daar begon de dj net te draaien. Genoeg bier, maar de mensen bleven weg! Uiteindelijk prima vermaakt en enigszins kunnen uitslapen. Even wakker gemaakt door mijn slaapzaalvrienden die allemaal aan de hike gingen beginnen om half 7 's morgens! De busrit van zo'n 3,5 uur staat bijna op me te wachten! Ik ga weer terug naar Argentinië!
