terug
14-08-2022
Vanuit Brussel vertrokken we richting Doha in Qatar. Daar voelden het alsof er een hete föhn op ons stond. De gevoelstemperatuur was 52 graden gaf mijn weerapp aan. Toen Danny op het vliegveld naar de wc dacht te gaan stond hij opeens in een ruimte met velen deels ontblote lichamen. Hij was in de mannenmoskee terecht gekomen! Na een tijdje vertrok ons vliegtuig naar Bangkok. Het was een A380, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Dat was wel speciaal! Het was een dubbeldekker met een trap waardoor je het gevoel kreeg dat je in een of ander luxueus hotel was aanbeland. Ook kregen we een heel corona hygiene-pakket.
14-08-2022
Schorpioen snacken, afgezet tijdens Koninginnedag en wiebelend slapen
Eindelijk! Na een aantal jaren geen avonturen buiten Europa beleefd te hebben, kan het weer! Daarom vloog ik dit keer, niet alleen, maar met Danny naar Thailand. Hier waren er vrijwel geen regels om het land in te komen. Thailand is ook een lekker laagdrempelige bestemming en ik was er nog nooit geweest!Vanuit Brussel vertrokken we richting Doha in Qatar. Daar voelden het alsof er een hete föhn op ons stond. De gevoelstemperatuur was 52 graden gaf mijn weerapp aan. Toen Danny op het vliegveld naar de wc dacht te gaan stond hij opeens in een ruimte met velen deels ontblote lichamen. Hij was in de mannenmoskee terecht gekomen! Na een tijdje vertrok ons vliegtuig naar Bangkok. Het was een A380, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Dat was wel speciaal! Het was een dubbeldekker met een trap waardoor je het gevoel kreeg dat je in een of ander luxueus hotel was aanbeland. Ook kregen we een heel corona hygiene-pakket.
‘s Morgens kwamen we aan in Bangkok. We pakten de krakkemikkige bus voor maar €1,60 naar het centrum. Een uur later kwamen we in ons hotel aan. Na wat uitgerust te hebben, sprongen we op de boot voor een sightseeing vanaf het water. Bangkok is enorm groot en heeft veel wolkenkrabbers, maar ook kleine huisjes waarin mensen wonen. Het hectische verkeer waar iedereen het over heeft, vonden wij reuze meevallen.
We waren van plan om de route met de boot af te leggen tot het eindpunt, maar Danny die nogal horloge-fan is zag een Patek Philippe boutique in een super modern winkelcentrum liggen vanaf de boot. Toen zijn we uitgestapt en hebben we een bezoek gebracht aan de op een na grootste Patek-dealer van Azië. Daar hadden ze veel modellen op voorraad waardoor er binnen een paar minuten drie horloges ter waarde van een half miljoen (jawel; euro en geen Bath) om onze pols zaten. Op de bovenste verdieping was er nog een mooi uitzicht over de stad. De ervaring met de lift was ook bijzonder. Alle mensen, behalve wij, stonden keurig netjes naast elkaar in stilte met hun neus richting de deur te wachten tot ze uit konden stappen.
Op de benedenverdieping was een hele leuke foodhall waar je van alles en nog wat kon krijgen. Niet echt Thais, maar wel een van mijn favoriete Japanse hapjes hebben we gegeten; gyoza. Toen we weer terug met de boot wilden, bleek dat we de laatste vaart hadden gemist. We werden met een ferry naar de overkant gestuurd waar we maar een taxi moesten pakken. We lieten dit moment natuurlijk niet aan ons voorbij gaan, zonder van een tuktuk in Bangkok gebruik te maken.
De tuktuk-chauffeur zette ons af bij Khoa San Road. Daar scoorden we nog twee loempia’s op straat, waar niet veel later opeens Britt voor onze neus stond! Hoe toevallig! We wisten natuurlijk wel dat ze ook op dat moment in Thailand was, maar het was wel heel toevallig dat ik daar mijn zusje tegen kwam, zonder dit afgesproken te hebben! Britt was er samen met haar vriendin Shelly en ze zaten natuurlijk al lekker aan een drankje. Danny en ik die nogal gaar waren van de vlucht dronken een drankje mee. Niet veel later werden ons meerdere malen spinnen en schorpioenen op een grote satéprikker aangeboden. Ik had eerder al tegen Danny gezegd dat ik er wel een keer een wilde proberen. Door Britt en Shelly een beetje aangemoedigd, ging ik voor de schorpioen! Vergeet niet dat ik echt panisch ben voor spinnen en insecten. Zo moet nog steeds mijn kelder opgeruimd worden, maar dat stel ik al eeuwen uit, omdat ik bang ben voor spinnen! Ik beet een schaar van de schorpioen af en het bleek eigenlijk best prima en lekker te smaken. Wie weet ga ik nog een keer voor de spin in de hoop om van mijn spinnenfobie af te komen!
De volgende morgen gingen we weer richting de boot, omdat we naar het koninklijk paleis wilden. We vergaten uit te stappen, dus deden de boottrip net als de vorige dag nog een keer. Heel vriendelijk gaven mensen die hun dagticket niet meer nodig hadden deze aan ons. Eenmaal aangekomen aten we bij een Chinees lokaal tentje met een heel schattig meneertje. Bij het paleis zijn we in een truc getrapt waar we van tevoren zelfs nog voor gewaarschuwd zijn! Hoe stom! De weg was afgesloten en tuktukchauffeurs vertelden ons dat het koninklijk paleis dicht was, omdat de koningin jarig was. Ze hadden wel een alternatief naar een drijvende markt, daar wilden we toch nog naartoe. Voor veel te weinig geld konden we in een tuktuk stappen en die bracht ons naar de standplek voor de boten. Daar konden we dan een boottourtje voor veel te veel geld kopen naar de drijvende markt. Toen kwam het besef dat we min of meer waren opgelicht. We namen de tuktuk naar het koninklijk paleis, want we dachten dat die dus wel gewoon open was! In totaal heeft het ons €2 en 20 minuten gekost, dus de oplichtingspraktijk viel uiteindelijk wel mee!
Bij het koninklijk paleis bleek Danny toch een lange broek aan te moeten doen. Hij kocht dus een hippie broek met olifanten erop na flink onderhandeld te hebben. Iets waar ik me niet meer mee ga bemoeien, want Danny speelt het spel goed en hard! We hadden wel een meevaller, want het paleis bleek gratis te zijn op de dag dat wij er waren! Het was prachtig! Groot, allerlei verschillende kleuren, vormen en veel glitter en glamour.
Toen we weer met de boot terug naar het hotel gingen, hebben we de dagkaart weer doorgegeven aan andere toeristen. Wie goed ontmoet, doet goed ;-)
Bij het koninklijk paleis bleek Danny toch een lange broek aan te moeten doen. Hij kocht dus een hippie broek met olifanten erop na flink onderhandeld te hebben. Iets waar ik me niet meer mee ga bemoeien, want Danny speelt het spel goed en hard! We hadden wel een meevaller, want het paleis bleek gratis te zijn op de dag dat wij er waren! Het was prachtig! Groot, allerlei verschillende kleuren, vormen en veel glitter en glamour.
Toen we weer met de boot terug naar het hotel gingen, hebben we de dagkaart weer doorgegeven aan andere toeristen. Wie goed ontmoet, doet goed ;-)
We plonsden nog even in het zwembad en namen een heerlijke buitendouche, want onze nachttrein naar Chiang May vertrok om 18.10. Met de tuktuk gingen we erheen en haalden nog een bakje met eten op het station. Daarna konden we tijdens de treinreis nog een uurtje naar buiten kijken waar we veel mensen zagen die min of meer op en naast het spoor leefden. Niet veel later werden onze bedden opgemaakt en konden we wiebelig slapen.
Deel nu: