Inbraak bij poppenshow, achtergelaten door Denen en bepiste tas

Die dag erna ben ik naar Hoi An gegaan achterop de motor bij iemand. Geen zorgen, dit keer was het allemaal georganiseerd en ben ik niet zomaar bij iemand achterop gesprongen! Long was mijn chauffeur en nam me naar leuke plekjes en we reden over een mooie bergpas. Elian reed het 7 uur durende stuk zelf op de scooter. Ik was wel blij toen ik haar in Hoi An weer zag. Het was echt een lange trip! We zagen elkaar weer in een restaurant waar ik had afgesproken met een meisje die ik al eerder had ontmoet. Het hostel had trouwens een bubbelbad in de badkamer. Niet dat die het deed, maar het zag er leuk uit! In het hostel kwam ik ook Fred tegen. Hij was er ook bij in het restaurant. Hilarische vent met een iets oudere backpackersleeftijd dan normaal! Na het eten hebben we samen met Fred tot ‘s nachts nog pootje gebaat en veel geouwehoerd! 

In Hoi An begonnen we de dag met het uitkiezen van een jurkje uit een boek dat ze precies zo konden namaken. Ik besloot een spijkerjurkje te laten maken. Moeilijk om de stof, knoopjes, stiksels en lengte enz te bepalen. Daarna zijn we op de fiets naar het centrum gegaan, waar we even later nog op zoek konden naar de telefoon van Elian die ze in een of ander cheap-ass winkeltje had laten liggen. Als lunch aten we streetfood op een markt, ons favoriet! Vervolgens zijn we naar het strand gegaan. Toen ik terugkwam uit de zee, vertelden 3 toeristen mij dat een hond op mijn tas had geplast! De jongen was wel blij mij te zien, want hij zei dat hij me al eerder had gezien en heel benieuwd was wat er met mij was gebeurd. Ook weer iemand blij gemaakt! Toen Elian en ik naar huis fietsten, zagen we een groot stadion waar een poppenshow gegeven werd. We waren niet van plan om te betalen, dus zijn we bij de achteringang op trappen geklommen om een glimp op te vangen. Elian wilde nog echt inbreken en over het hek klimmen, maar ik had geen zin in nog meer ongelukken of een of andere arrestatie. ‘s Avonds zijn we het zwembad bij ons hostel nog ingedoken. Toen ik douchen was, kwam Elian in gesprek met twee Deense jongens. Onze plannen voor die avond kwamen redelijk overeen. We besloten bij de receptie na te vragen welk kamernummer ze hadden. We klopten op de deur en nodigden ze uit om met ons mee te gaan. Ze zeiden meteen ja! Toen we in het centrum aangekomen waren, vroegen Elian en ik aan elkaar wat we van ze vonden. Beide waren we het erover eens dat we ze eigenlijk heel saai vonden. Voor de grap zeiden we dat wij links zouden gaan en zij rechts, zodat wij ze zouden lozen. Natuurlijk deden we dit niet. Nog geen twee minuten nadat we dit hadden uitgesproken, zagen we ze in sneltreinvaart weglopen, zonder om te kijken (terwijl ze achter ons liepen!). We zagen ze in de verte een restaurant binnen gaan (eigenlijk wilden zij ook op de markt eten, vertelden ze ons!). Toen we langs het restaurant liepen, waren ze achter een pilaar gaan zitten, zodat wij ze niet zouden zien. We waren echt perplex! Daarna kwamen we ze nog tegen en probeerden ze ons keihard te negeren. Wij waren ook maar gaan eten en bij een Nederlands meisje gaan zitten die ook alleen zat te eten. Later op de avond kwamen we mijn andere engel tegen, het Israelische meisje. Zij hadden iemand bij zich die om 12 uur jarig zou zijn. Dus we zijn samen de verjaardag gaan vieren. We hadden ook wel zin om naar een club te gaan. Het bleek een club te zijn voor locals. Hele raar sfeer hing er. Een werknemer werd boos op ons, omdat we niet meteen een drankje wilden bestellen, er waren twee paaldansers, waarvan een, een man met leren topje en leren korte broek aan en er waren raar dansende Vietnamezen. Bijzondere ervaring dus!

De tweede dag in Hoi An ben ik mijn jurkje gaan passen. Het moest nog korter en smaller gemaakt worden. ‘s Avonds kon ik het helemaal klaar ophalen. Het was mooi geworden! Toen kwamen we helemaal oververhit aan in het hostel. Gelukkig mochten we ons hoofd even in de diepvries duwen! Daarna hebben we een massage genomen, snel een korte duik in het zwembad genomen en daarna hadden we een cookingclass geregeld. Tip: boek niet bij een tour, maar kijk welke restaurants zo’n les aanbieden. Veel goedkoper en minder toeristisch. We begonnen met het maken van loempia’s. Na 8 loempia’s naar binnen te hebben gewerkt, maakten we nog biefstukreepjes en groente in bananenblad en aubergine met tamarinde. De man die de kookles gaf, lachten zich helemaal dood met ons. Zijn dochter heette trouwens strawberry. Hij sneed zichzelf op een gegeven moment in zijn vinger. We schrokken best wel. Toen hij een pleister ging pakken, hebben we de paprika die hij aan het snijden was, snel weggemoffeld en stiekem een ander mes gepakt. We waren er toch een beetje vies van. Na het eten wilden ik pinnen, maar en kwam geen geld uit de automaat. Wel bleek het afgeschreven te zijn. De pech blijft aanhouden! Na wat dingen te hebben geregeld, gingen we een boottochtje maken over de rivier in het centrum. Erg leuk met allemaal lampionnen. Er ging ook nog een Nederlandse jongen mee die ik eerder had ontmoet en een Duits meisje waarmee Elian eerder mee had gereisd. We kochten een lantaarn met kaarsje, die we na een wens gedaan te hebben, in de rivier lieten drijven. 
Onze laatste dag in Hoi An brachten we door met 3 mensen die Elian eerder had ontmoet. We gingen naar een pottenbakker waar we nog een potje gedraaid hadden. Samen hebben we nog verschillende soorten fruit gegeten. Daarna zijn Elian en ik naar het ziekenhuis gegaan om mijn hechtingen eruit te laten halen. Toch wel een zichtbaar litteken op mijn neus helaas. Maar mijn persoonlijke arts Elian zegt dat het nog bijtrekt!