Vallen van krukjes en van modderige bergen, aanslag of toch inslag, Bijzondere verjaardagsboodschap

Eenmaal aangekomen in Hanoi begon het volgende hobbeltje. Door de korte transfer waren de backpacks van Kyra en Jeroen niet meegekomen. Het duurde natuurlijk even voordat van alles geregeld was. Ondertussen was ons mannetje die ons naar het hotel van Kyra en Jeroen bracht, alweer verdwenen. Gelukkig kwam hij snel genoeg. Eenmaal aangekomen heb ik snel een hostel in de buurt van het hotel gevonden. Daarna zijn we meteen de bekende Vietnamese soep pho gaan eten, heerlijk! En dat voor maar €2. Die dag hebben we nog wat rondgelopen en dingen geregeld voor de komende dagen. ‘s Avonds zijn we naar de nightmarket gegaan en hebben we ergens op straat fondue soep gegeten. Er kwam een pan kokend water op tafel en daar kon je zelf vlees, groente en noodles ingooien. Je zit op ieniemienie krukjes en zelfs Kyra met haar korte beentjes, viel van dit krukje. Een dag later was Jeroen aan de beurt! Eindelijk konden we dan ons bed aanraken. Ik werd midden in de nacht wakker, omdat mijn kamergenoten een man op het balkon hadden ontdekt! Hij hoorde helemaal niet op onze kamer te zijn. Na deze weggejaagd te hebben, konden we weer verder slapen. De dag erna heeft het alleen maar geregend. Niet een beetje, maar echt keihard. Toch waagden we een poging om een rondje rond een meer te lopen. We hoorden een immense knal. Ik verstijfde helemaal, totdat ik Kyra en Jeroen weg zag rennen. We dachten echt dat het een bomaanslag was! Het bleek een blikseminslag te zijn op het meer. Later hoorden we dat er ook een dode in Hanoi was gevallen door het weer. 

Die avond namen we de nachtbus naar Sapa, een mooi gebied met heel veel rijstvelden. De bus was echt belachelijk luxe. Je had een ligstoel. Dus je kon languit liggen en lekker slapen. Dat moest ook wel, want de volgende dag gingen we 8 uur wandelen door de rijstvelden en niet te vergeten door de modder, waterplassen en riviertjes. Het was super glibberig. Kyra was gevallen. De tweede keer dus in twee dagen! Ik had mijn voet een beetje open, doordat ik lekker op mijn teva’s door de plassen banjerden. De 29 km die we aflegden waren het meer dan waard. Hele mooie uitzichten en watervallen maakten alles goed. We waren nog met een Canadees stel en een Nederlands meisje. De hele tocht tot de lunch waren een stuk of vier Vietnamese meisjes met ons meegelopen. Tijdens de lunch probeerden ze hun slag te slaan en dingen aan ons te verkopen. Daarna liepen ze de hele weg weer terug. In de homestay in een klein dorpje aangekomen waren nog eens 8 andere Nederlanders. Het zit er vol mee in Vietnam! Na het lekkere eten, prima geslapen op de ietwat harde matrasjes. De volgende dag hebben we nog eens zo’n 12 kilometer afgelegd. Dit keer had ik maar mijn sokken in mijn teva’s gedaan. Kan echt niet, maar om blaren te voorkomen, leek me dat toch het beste! Dit keer hadden we weer een paar meisjes mee. Deze kwamen niet ongelegen, want het was nu echt een en al modder. Ze hielpen ons de berg af en we konden het niet laten om een armbandje van ze te kopen. Eenmaal weer aangekomen in het hotel waar we ons konden opfrissen, kwam de te enthousiaste receptioniste naar ons toegerend, gelachen en geschreeuwd. Een tijd met haar gekletst en toen wilde ze me een kus geven op de wand. Door haar enthousiasme belandde die per ongeluk half op mijn mond!

De nachtbus stond na een welverdiende douche weer voor ons klaar. Om 4 uur ‘s nachts kwamen we aan in Hanoi. Daarna konden we nog twee uur slapen in een hostel, voordat we naar Halong Bay gingen. Alleen die twee uur leken we niet te halen, omdat de gast van de receptie een nieuwe reservering wilde maken, omdat we volgens hem niet die nacht bleven slapen, maar de volgende, omdat we na 12 uur incheckten. Om 4 uur ‘s nachts en nog maar twee uur slaap te gaan, sta je daar echt niet op te wachten! Tijdens het ontbijt kreeg Kyra al haar vervroegd verjaardagscadeau. Het was een hele mooie taart. Ze hadden alleen een fout gemaakt. Er stond namelijk op: happy birthday to Jeroen. In plaats van: happy birthday from Jeroen! 
Op de boot die door Halong Bay voer hebben we de taart samen opgegeten met de 2 Canadezen en 3 Nederlanders die we hadden ontmoeten. Halong Bay is echt prachtig. We zaten zo’n 6 uur op de boot met prachtig uitzicht op de bergen van kalk die uitgesleten zijn door het water. Tussendoor zijn we nog gaan kajakken en door grotten gevaren/gemanoeuvreerd. Even later mochten we van het dak van de boot springen in het water. Heel vet om te doen! Toen kwamen we aan bij ons onbewoond eiland. Te gek! We waren er met een hele groep toeristen. Bij het avondeten moesten we bij het voorgerecht allemaal rond tafels staan. Daarna kregen we wat we de aankomende dagen zouden krijgen: rijst, friet, kip en wat groente. ‘s Avonds was het erg gezellig met iedereen. Nog lekker gedanst, zelfs op het strand, tafeltennis gespeeld met natuurlijk de nodige biertjes. De volgende dag hebben we ‘s morgens een hike gedaan. Wat een tegenvaller was dat. We moesten op de gidsen wachten, omdat zij zelf op de foto wilden en de klim naar boven was niet te doen. Op handen en voeten was het al moeilijk. Dat zou niet zo erg zijn als het uitzicht de moeite waard was. We zagen niet veel meer dan dat we op het eerste uitzichtpunt zagen. Naar beneden glijdend kwamen we weer terug op het strandje waar we gelukkig meteen in het water konden springen. Onze gemaakte vrienden vervolgden hun reis weer en wij hadden nog lekker een dagje op ons eiland. In de namiddag zijn we naar een ander strandje gegaan waar we een poging deden om de zonsondergang te zien. Door de bewolking was er niet veel te zien. De volgende dag zijn we naar een grote eiland gebracht Cat Ba waar we een hike hebben gedaan van een uur naar een top van een berg waar we een prachtig uitzicht hadden. Toen we weer op het vaste land waren heb ik afscheid van Jeroen en Kyra genomen. Zij gingen verder naar het zuiden en ik bleef nog in het noorden hangen waar ik nog prachtige natuur wil gaan zien. Even geen tourtjes meer, maar zelf weer dingen ontdekken en regelen. Twee andere Nederlanders waren hetzelfde van plan. Het lijkt wel of elke toerist hier Nederlander is! Samen met hen had ik dan ook de bus gepakt en onze tussenstop in Haiphong overbrugt om daarna met een luxe slaapbus overdag naar Tam Coc te gaan.