Vieze vissoep, Go Yankees en The Beast

Aangekomen in ons hotel werden we verwelkomd met mijn naam op het tv scherm. Het was half 3, dus het was meer dan tijd om te lunchen. Daarna speelde FC Barcelona dus Danny wilde die wedstrijd graag nog even meepikken. Vervolgens aten we een Vietnamees Pho soepje en liepen we in de schemering naar het Capitool dat prachtig verlicht werd. Er waren helemaal niet veel toeristen. We baanden ons vervolgens een weg terug naar het hotel waarbij we een aantal ongure types moesten omzeilen.

De volgende dag hadden we gratis kaartjes kunnen regelen om het Capitool te bezoeken. De plek waar 2,5 jaar geleden de beruchte bestorming had plaatsgevonden en waar The House en The Senate zetelen.
We kregen een rondleiding door verschillende zalen waar we ook uitleg kregen over een aantal standbeelden. 

Het Supreme Court lag pal achter het Capitool. We besloten daar ook een kijkje te nemen. Blijkbaar kon je ook naar binnen en werd er tien minuten nadat we binnen waren een kleine lezing gegeven in de beroemde rechtzaal. Ook weer gratis. 

Het was erg heet, dus we sleepten ons voort naar de volgende bezienswaardigheid die enkele kilometers van het Capitool lag. We liepen namelijk naar het Washington Monument. 

Daarna liepen we nog bijna 2 kilometer naar het Lincoln Memorial. 

Het plan was vervolgens om naar het Witte Huis te lopen. Door de hitte waren we helemaal ingekakt, totdat we een adrenaline boost kregen. We hoorden namelijk veel sirenes én zagen ‘the Beast’ karavaan. Dé gepantserde auto waar de president in vervoerd wordt. Ik vroeg een politieagent naderhand of hij wist wie in de auto zat. Deze gaf aan, netjes sprekend met twee woorden, dat de Amerikaanse Vice-President in de auto zat. 

Aangekomen bij het Witte Huis konden we het nog net drooghouden. Gelukkig hadden we een paraplu bij, want het begon heel hard te regenen. We waren onderweg naar ons hotel, waar we uiteindelijk ondanks de paraplu helemaal doorweekt aankwamen. 
Na een opfrisbeurt, sloten we af bij een goeie én gezellige Indiër.  

Onze tweede dag in Washington stond ook flink vol gepland. In de ochtend gingen we naar de gratis dierentuin, waar we de twee panda’s spotten! Kennelijk is het ontzettend uniek als een land deze dieren van China in bruikleen krijgt.

We liepen een snel rondje door de dierentuin, want Danny wilde namelijk graag naar het Museum National Gallery of Art. Ook gratis, zoals bijna alles in DC. Daar ging ik nog even op de foto met het beroemde zelfportret waar mijn werkgever naar vernoemd is. Ook zochten we ‘The Mill’ van Rembrandt die aanwezig moest zijn. We vroegen een aantal medewerkers maar niemand wist waar het schilderij was. Uitgeleend met een vraagteken was het antwoord. 

In de tussentijd zochten we een plekje om te lunchen. Via maps had ik een bakkerijtje gevonden. Blijkbaar lag die binnen in een rechtbank waar op dat moment meerdere mensen met geweld naar buiten werden gekegeld. We besloten toch maar een ander tentje te zoeken. 

Danny wilde ook graag naar het airspace museum. Daar zochten we onder andere naar het vliegtuig waar de atoombom op Hiroshima mee is gegooid. Ook deze was niet te vinden. Deze stond blijkbaar in onderhoud. 

De volgende dag namen we de Flixbus richting New York. 11 jaar geleden was ik hier al eens voor een stedentrip geweest. De eerste indruk was vooral dat er overal rotzooi op de grond lag. Gelukkig was dat niet het geval in de rest van de stad. 
We namen de bus naar ons hotel dat aan de  andere kant van de Hudson River lag. Daardoor hadden we echt een prachtig uitzicht op de skyline van New York. Zelfs vanuit onze immense hotelkamer (2 bedden, 2 tv’s een zithoek en een bureau) hadden we een fascinerend uitzicht op al het hoge torengeweld. Dit was zonder twijfel de mooiste hotelkamer die ik ooit heb gehad. 

De volgende dag gingen we met de bus door de Lincoln tunnel naar Manhatten. Eerst vergaapten we ons op Time Square en natuurlijk moest Danny naar de M&M’s winkel, een van zijn favoriete snacks op aarde and beyond..! Daar proefde hij verschillende bijzondere smaken. We vervolgden onze weg naar de Lego winkel, waar Danny Yoda kocht, een van zijn grootste intellectuele inspiratiebronnen. 

We aten een salade en acai bowl en gingen toen een kijkje nemen in de Trumptower. Ook bij de buren van Trump; de meest gerenomeerde juwelier ter wereld - Tiffany’s - vergaapten we ons aan alle schitterende sieraden. 

Na het Empire State Building aanschouwd te hebben, liepen we naar Central Parc. In the Public Library kon ik even wifi scoren, waardoor ik een lekker restaurant had gevonden waar we Japanse ramen konden eten. Danny koos een variant op de originele. Dat heeft hij geweten! Toen de soepkom alleen al op tafel stond, rook ik dat dit niet goed kon komen. Het leek wel alsof ze er een halve liter visolie in hadden gegooid. Het stonk zo hard. Toen Danny de lepel alleen nog maar naar zijn mond had gebracht, wist ik dat dit geen succes ging worden. Het was echt super vies. Ik heb niet eens geproefd, want de geur zei mij genoeg. Toch maar aan de serveerster gevraagd of we iets anders konden krijgen. Wat een service, want Danny kreeg de originele ramen, die ik ook had en die overheerlijk was. 

Voor onze tweede dag namen we de openbare ferry voor maar $4 pp om van het uitzicht te genieten en vanaf een bepaald punt op de Brooklyn Bridge weer richting Manhatten te lopen. Prachtige uitzichten hadden we en de temperatuur was prima om te wandelen! 

We namen nog een kijkje bij de monumenten van 9/11 en namen de gratis ferry die ons langs het beroemde vrijheidsbeeld voer. We sloten ons dagje af bij de Indier

In een overvolle metro met Yankees hooligans gingen we de dag erna richting de Bronx om MLB honkbal te gaan kijken. De New York Yankees streden tegen de Boston Red Sox, hun aartsvijanden. De sfeer was super om mee te maken, de eerste ballen die geslagen waren ook, maar daarna was het vrij saai om naar te kijken. De helft van de tijd werd de bal niet geraakt of ging deze uit. Gelukkig zagen we wel een home run van de Yankees en deden de veldvegers een dansje op YMCA. Bovendien kon ik mijn ogen uitkijken met al het gevreet van de supporters en de porties chickenwings, hotdogs en pizza’s die mensen naar binnenwerkten. 

Wij gingen na de wedstrijd lekker sushi eten. Toen we nog even gingen kijken bij het Guggenheimmuseum kwamen we Janet tegen. Een vrouw op straat die ons aansprak en waarvan het leek alsof ze dagen niet meer gepraat had. Ze bleef maar ratelen over kunst en alle dingen die zij geweldig vond. Een echte fanatieke zendeling..

Onze laatste dag spendeerden we eerst in een sportpub, omdat Danny Barca wilde kijken. Toen namen we een kijkje in de hippe en dure buurt; Soho, waar ik de beste Italiaanse pasta die ik ooit geproefd heb at. Vervolgens begaven we ons naar Rockefeller Centre waar we tijdens de schemering vanaf de Top of the Rock een prachtig uitzicht hadden over New York. Duizelingwekkend indrukwekkend!