Motormice, heremietkreeftje, surf-verwondingen

Na een gezellige avond in een hippie-restaurant gegeten met een Nederlander en een Italiaanse psycholoog met opgespoten lipppen, ging ik mijn make-up eraf halen bij de wastafel. Daar kwam ik in gesprek met een Duitser. Hij wilde, net als wij de volgende dag ook wel een motor huren om het eiland rond te crossen. Ik stelde hem aan Meagan voor en het was geregeld. Deze ‘sink-talk’ (zoals we het noemde) was dus ergens goed voor. De volgende dag sloot ook nog een Amerikaan zich bij ons aan. Ik hield mijn hart wel een beetje vast, omdat hij nog nooit motor had gereden, maar er wel per se een wilde huren. Meagan heeft pas haar motorrijbewijs behaald, dus ik sprong lekker bij haar achterop. The motormice waren op deze manier geboren! Het was erg gezellig! Nadat we over de landingsbaan van vliegtuigen reden, kwamen we aan bij een natuurlijke bron. Heel helder water tussen de bomen. Onze Amerikaan slingerde nog even het water in als een echte tarzan. Daarna weer onze kleren aan, om het eiland verder te verkennen. Onze motor was niet zo snel en ik zat ook nog achterop, dus op een gegeven moment hield de motor er midden op een helling ermee op. Daar stonden we dan midden op de weg. De motor was ook niet vooruit te duwen, dus toen maar iemand staande gehouden. Hij reed het ding gelukkig de helling op! Ook waren er wegen die niet geasfalteerd waren. Dat was ook nog een uitdaging! Overal lagen stenen op de weg en Meagan kon niet veel zien, doordat het vizier van de helm helemaal beschadigd was. Tussen de koeien door zijn we toch weer veilig terug gekomen. Naast de koeien op de weg, waren er ook weer de bekende zwerfpaarden en kippen en honden die opeens de weg over renden. Het was dus een heel avontuur! Later vertelde Meagan mij dat de remmen het ook niet goed deden. Verstandig dat ze me dat achteraf vertelde! Toen we terug kwamen hebben we met zijn vieren onder het genot van een biertje de zonsondergang gezien en een hele hoop vuurvliegjes! Ook de Nederlander van de vorige avond kwamen we daar weer tegen, samen met ons groepje en nog drie mensen die ook aansloten hebben we gegeten. Daarna nog het café in met een deel van het groep en toen zat de dag er alweer op! 

We besloten om toch niet nog twee dagen op het eiland te blijven, omdat we het voor ons gevoel wel gezien hadden. Helaas konden we onze geboekte kamers niet cancellen en onderhandelen ging ook niet. We namen de €14 per persoon voor twee nachten, dus maar voor lief ;-)! De volgende dag gingen we dan ook weer met de boot naar het vaste land. Daar namen we de chickenbus naar San Juan del Sur, de surf- en partyspot van Nicaragua. Na een hostel gezocht te hebben en geluncht, hebben we gedaan wat iedereen een keer wil doen: weglopen zonder te betalen! Alleen was het dit keer per ongeluk. We stonden al buiten, toen de man ons terug riep. Beschamend! Daarna zijn we naar het strand gegaan. De zee zelf was meer een modderbad, maar op het strand werd ik helemaal blij van een klein heremietkreeftje. Hij was zo schattig en verstopte zich steeds in zijn schelpje. Mijn nieuwe huisdiertje is misschien wel geboren! ’s Avonds hebben we op het strand gegeten. Ik weer 1,5 portie, omdat Meagan het eten nooit op kan!
De volgende dag zijn we gaan surfen. We kregen uitleg van een uur lang, naar mijn idee kon het ook veel korter. Maar onze Amerikaanse surfdude was vol passie van surfen. Het verbaasde me dat ik meteen de eerste golf kon pakken en meteen kon staan. Mijn surf-skills die ik in Indonesië had opgedaan, hadden toch nog effect! Meagan deed het ook prima, helaas deed ze haar naam weer eer aan. Ze verloor haar enkelbandje die we de vorige dag hadden laten maken. Ook heeft ze nu pijn aan haar tenen aan beide voeten, omdat die zijn omgeknakt tegen de zeebodem. Omdat ze dat natuurlijk niet genoeg vond, is ze ook nog gebeten door twee kwallen. We zijn ook zonder onze leraar nog gaan surfen. Toen we terugkwamen, lag hij zelf ook in de kreukels. Blijkbaar had hij iets verrekt in zijn kuit. Drie kwartier voordat we gingen wilden we nog een lekkere cocktail drinken. Niet zo slim, want voordat je iets te drinken of eten hebt, ben je een uur verder. Toen maar onze cocktail met brainfreeze en al ge-at. In de shuttlebus terug, zaten we geplet tussen de kermende grote surfleraar die maar niet kon ophouden met vertellen hoeveel pijn hij had.